Kaihu naar Russell

Donderdag 7 maart:
Vandaag gaan we op weg naar Russell uiteraard weer met de diverse tussenstops. Onze eerste stop is Waipoua Forest. Hier staat 75% van de overgebleven Kauribomen van geheel Nieuw Zeeland waaronder Te Matua Ngahere "de vader van de bossen". Deze boom is meer dan 2000 jaar oud en heeft een omvang van 16,5 meter. Jullie begrijpen natuurlijk dat we deze boom graag zouden willen zien. De weg er naar toe was prachtig. Veel bochten, smal en de bomen groeiden al aan de kant. Je reed dwars door het bos, eerder meer oerwoud, heen. Bij het D.O.C. Bezoekerscentrum gestopt voor achtergrondinformatie en hoe er kwamen. Na deze info verder op pad en na 20 km rijden vanaf het bezoekerscentrum kwamen we aan bij de bewaakte parkeerplaats. Dat bewaken schijnt nodig te zijn want er worden regelmatig campers en auto's opengebroken en dan vooral op onbewaakte en afgelegen parkeerplaatsen. Jammer, maar het gebeurt overal. Na de bewaker betaald en onze schoenen ontsmet te hebben konden we op weg naar onze boomreuzen. Het pad slingerde zich door het woud heen en we kwamen al echt grote jongens tegen waarvan we onder de indruk waren. De eerste bekende Kauribomen die we tegenkwamen waren de "4 sisters", deze reuzen staan zo dicht op elkaar dat het lijkt dat ze uit een wortelstelsel groeien. Je moet dit echt met eigen ogen gezien hebben wil je het geloven. Zulke bomen komen we in de Nederlandse parken niet tegen. Na de nodige foto's genomen te hebben op weg naar de vader van de bossen,"Te Matua Ngahere", we waren al onder de indruk van de 4 zusters wat moesten we dan wel niet zijn van deze boom. Hij was groot, hij was ontzettend groot, en dan zijn leeftijd een boom geplant rond de tijd dat Jesus geboren werd. Wat een leeftijd. We mogen blij zijn dat de regering in de zestiger jaren de kap van de Kauri bomen heeft stopgezet. Het zou een schande zijn geweest om een boom als deze te kappen. Gelukkig zijn ze nu bewaard voor het nageslacht en kunnen hun er ook van genieten. Nu heb je ook nog een heer van het woud oftewel "Tane Mahuta", deze boom is niet zo oud, 1200 jaar, maar hij is wel de hoogste levende Kauri boom. Zijn hoogte is bijna 52 meter en hij heeft een omvang van 13,5 meter, zijn volume aan bruikbaar hout wordt geschat op 250 kubieke meter. Dus dat zijn wel een paar planken. Ook gelukkig voor hem dat hij weet dat hij kan genieten van zijn oude dag. Er zijn echter nog oudere en grotere bomen in de wereld maar dan moet jullie maar eens zoeken op Google. In Nederland staat de oudste boom in Fleringen en is genaamd de kroezenboom hij is ongeveer 450 jaar oud.
Nadat we door al deze bomen het bos niet meer konden zien zijn we verder gereden naar Omapere. Daar op een mooi uitzichtpunt over de inham van de baai hebben we geluncht. We kregen ook hier weer mee eters en dezé keer in de vorm van hanen. Deze lopen hier in het wild rond zo te zien en zagen er flink uit. Je denkt aardig haantje voor in de pan, het mannelijk jagersinstinct, maar Jenny bracht me weer tot de realiteit. Dus geen haantje aan het spit, jammer.
We kwamen hier ook weer het Nederlandse stel tegen met hun dochtertje van 4 jaar oud. Zij bleven 10 weken in NZ dus je hebt altijd baas boven baas. Samen met de kleine, wat een wijs ding was, heeft Jenny de hanen gevoerd.
Hierna weer op weg we moesten nog een eindje. We stonden nu nog aan de Tasmaanse Zee aan de westkust en we moesten naar de Grote Oceaan aan de oostkust. We reden op ons gemak en we namen de tijd ervoor. In het kleine stadje Kawakawa zijn we even gestopt. En dit is voor de kunstkenners onderons, hier staat een origineel Friedenreichs Hundertwasser gebouw. Dit is het openb toilet en heeft wat weg van de stijl van Gaudi. Dit toilet heeft een keer het wereldnieuws gehaald omdat een grapjas op het dak cannabis had geplant. Ik begreep eruit dat de NZ politie "not amused" was.
Ondertussen hebben veel middenstanders hun gebouw in dezelfde stijl aangepast zodat hier ook toeristen op af komen.
Na onze stop hier was het niet meer zover. Na een paar kilometer kwamen we bij het pontje dat ons zou overzetten naar Russell. Russell ligt aan de Bay of Islands en was de eerste westerse nederzetting in NZ en tevens de eerste hoofdstad maar hierover later meer.