Valencia en de Don Quijote route naar Toledo

Dinsdag 7 mei
We hebben een heerlijke dag gehad!! Wat een mooie stad is Valencia. Vanmorgen om 7 uur ging de wekker en om 5 minuten voor 8 fietsten wij de camping af. Het was 15 km fietsen en het weer was prima. Gisteravond hadden we een plan gemaakt. De top 10 van Valencia gemaakt en ik had nog wat tips gezien van het foodblog www.uitpaulineskeuken.nl. Pauline was in Valencia geweest en die had wat restaurant tips. We zijn gaan ontbijten bij Dulce de Leche, een tentje met een eigenbakkerij. Je bestelt aan de bar en dan wordt het naar je tafeltje gebracht. Je krijgt wel een nummer mee. We hadden wel trek want we hadden niet meer genomen dan samen een pakje sultana. We hadden een broodje roerei met bacon en avocado, erg lekker, een zoet broodje, een jus d’orange en een café con lache, koffie met warme melk. Na het ontbijt zijn we eerst naar de VVV gegaan voor een plattegrond. Ons eerste doel was de grote overdekte vers markt. Heerlijk vinden we dat, vis, vlees, kaas, groenten en fruit. Wat hebben ze een soorten. Omdat we de hele dag in de stad bleven konden we niets meenemen, maar ik vind het leuk om rond te kijken.
Hierna was het doel de kathedraal. Je komt nog langs zoveel gebouwen en pleintjes dat je ogen te kort komt. De buitenkant van de kathedraal was mooi maar we moesten entre betalen en op zich zou dat niet erg zijn maar €8,- vonden we een beetje te. Bij de Nicolaas kerk was het hetzelfde maar dat we bij de Santa Catalina kerk kwamen werd er om een gift van €1,- gevraagd en dat vonden wij netjes. En het leuke was dat je ook de toren kon beklimmen en zodoende een mooi uitzicht over de stad had. Tussen alles door hebben we ook nog wel een kop koffie gedronken. Onderweg naar Lonja de la Seda kwamen we nog een sprookjes meneer tegen waarmee ik op de foto ben gegaan, uiteraard kreeg hij een donatie. We kwamen ook nog op een pleintje waar sinaasappelbomen stonden en ze hingen gewoon aan de boom, helemaal goed.
Over Lonja de la Seda hadden we gelezen en dat vonden we leuk te bezoeken. Het is gebouwd ergens in 1400 gebouwd en was een handelsgebouw. Vroeger produceerde Valencia veel zeide en dat werd hier verhandeld. Er was een hele mooie zaal met bijzondere pilaren waar een draai in zat zoals een boor dat heeft. Het plafond was ook bijzonder. Maar ook het beeldhouw werk binnen van de deurposten was bijzonder, dat ze dat vroeger konden maken, zo fijn en duidelijk. En de vloeren. Marmer en dan in ruiten gelegd, het leek wel quiltwerk. En het mooie is dat als je er anders naar kijkt je ook andere figuren erin ziet. We hebben nog een filmpje over de bouw gezien maar dat had beter uitgekomen als het op een doek geprojecteerd werd dan op een gemetselde muur. Leuk om gezien te hebben.
Hierna werd het tijd voor de lunch. Ik had op diezelfde blog gelezen over het tentje Sagardi. Hier hadden ze allemaal borden met belegde stokbroodjes staan. Je bestelde je drankje en dan kreeg je een bord en kon je broodjes pakken. Bij het afrekenen tellen ze de stokjes en daarnaar betaal je. Leo zag het wel zitten. Het is natuurlijk gemakkelijk om alleen iets te kiezen wat je kent en lekker vind maar ik vind het ook wel leuk om iets te kiezen wat ik niet ken. Zo had ik een broodje met rodekoolsalade, stukje ansjovis en paprika, erg lekker. En een broodje tonijn en zalm. Erg lekker en een leuk concept en we waren zeker niet de enige die hier gingen eten. Dat we eigenlijk al genoeg hadden bleek dat ze ook nog langs kwamen met warm belegde broodjes zoals kroket of tortilla. Ik liep er al een poosje tegenaan dat mijn haar geknipt moest worden en hebben we op Google naar een kapper gekeken, de eerste zaak was raak, ze hadden tijd om me te knippen. Helaas was er weinig communicatie mogelijk want hij sprak geen Engels. Hij is lekker bezig geweest en nu is het weer lekker kort. Wel spannend altijd, maar ja, het groeit ook vanzelf weer aan.
Daarna maar eens op het lijstje gekeken wat er nog op stond. Op de agenda van Valencia stond dat er in de Jardines del Turia, tussen de bloemenbrug en het metro station Alaneda een Andalusische feest zou zijn van 12.00 tot 23.00 uur. De Jardines del Turia is een brede groenstrook die door de stad loopt, een mooi park en hiermee hebben ze het water probleem opgelost. We hebben de plek wel gevonden maar er gebeurde niet zo veel. Er zaten mensen in tenten te eten, sommige met zo’n echte Spaanse jurk aan. Het zou een feest zijn met paarden, flamenco en tapas. Jammer, dat het nog niet begon.
Daarom zijn we maar verder gefietst door het park richting El Saler waar de camping is. Aan het begin van dit Park heb je het Ciudad de las Artes y las Ciencias, hypermoderne gebouwen voor de kunst en wetenschap. Erg mooi om te zien maar heel apart als je uit het oude centrum komt.
Hierna lekker naar de camping gefietst over het fietspad langs het strand. Heen waren we over de weg gegaan, terug was mooier.
Na een kopje thee nog bedacht in het dorp een boodschap te doen. Op de fiets de camping af waren we bijna het dorp uit gefietst. Gelukkig stond er op een bord de supermarkt aangegeven maar dat we er kwamen, nog kleiner dan een buurt super. We hebben water, pasta en een speciale tomaat gekocht. Over zo’n tomaat had ik gelezen. Morgen gaan we weer de stad in. Kijken wat we nog gemist hebben, morgen verder.

Woensdag 8 mei
Vanmorgen weer om 8 uur op de fiets gestapt naar de stad. Dit keer hebben we ontbeten in de Mercato du Colon, dit was vroeger een markthal en nu zitten er kleine restaurantjes. Om kwart voor 9 waren we er, fiets geparkeerd met spiegel en wij naar binnen. Veel tentjes waren nog gesloten maar we konden toch nog kiezen. Lekker sapje, broodje en kop koffie. Goed geregeld. Hierna wilde Leo naar een kapper, een barbershop. Gister had hij ze al aangekruist op de kaart waar ze zaten. We liepen de hoek om en kwamen de eerste tegen die niet op de kaart stond, na een half uur had hij tijd dus wij nog een blokje om. Keurig gedaan, hij ziet er weer knap uit en kan er weer 3 weken tegen.
Hierna zouden we naar een stoffenwinkel gaan, we hebben ‘m gevonden. Wat een keus, zoveel dat je niet weet wat je moet kiezen dus heb ik niets gekocht. Ze hadden wel een paar lapjes bij elkaar maar dat vond ik niets. Nog lekker door de straatjes gelopen en op weg naar het station en de stierenvecht arena. Voor het station speelde de Valenciaanse Josti band, enthousiaste mensen met veel plezier. Op het arena gebouw hingen affiches dat er komende zaterdag iets zou zijn, we denken een gevecht maar zeker weten doen we het niet. Gelukkig kunnen we er niet naar toe. Tijdens lunchtijd liepen we door de Chinese wijk maar na overleg werden het toch weer de pincho’s bij Sagardi. We kwamen nog een patchwork winkel tegen maar die ging pas om half 5 open, ik zag dat niet zo zitten om nog zo lang in de stad te blijven. Om half 4 zijn we terug gefietst. Blijkt me spiegel eraf gehaald te zijn. Het was geen dure maar wel handig. Baal er van!
Het was vandaag een stuk warmer dan gister. Terug op de camping een lekker koud alcohol vrij biertje genomen, ja, niet gezien in de winkel. Ondanks dat het warm was waaide het wel weer stevig. Morgen gaan we naar Sant Clemente, morgen meer.

Donderdag 9 mei
Vanmorgen relaxed opgestaan. We rijden vandaag zo’n 200 km naar San Clemente. Overmorgen pakken we daar de Don Quijote route op naar Toledo, het was te veel voor 1 dag.
De route naar San Clemente ging over de snelweg, we reden door het gebied La Mancha en zaten soms tussen heel veel druivenvelden en dat veranderde langzaam in fruitbomen en later nog groene graanvelden. Overal had je ook dat je stukken terra kleurig grond zag, erge mooie uitzichten over de heuvelachtige hoogvlakte. Ook was het mooi zo van die kleine bergen uit het land te zien herrezen waar een dorpje opstond. Zo her en der van die puntjes. We zagen onderweg ook veel windmolens op heuvelruggen staan, hier storen ze denk ik niemand in het uitzicht. In dit gebied heb je weinig campings en zo staan we vandaag dan op een camperplaats. Een parkeerplaats waar een kraan is en een vuilnisbak en verder niets. Het voelt als wild kamperen. We hebben ons voorbereid, we gaan het beleven.
Dat we in het dorp aankwamen werd net de markt opgeruimd. Ik heb nog net wat abrikozen kunnen kopen, een gebraden kippetje lukt niet meer die waren besteld door anderen. Leo is druk geweest met de route voor morgen en straks gaan we het dorp bekijken. Morgen verder of vanavond nog.

Vrijdag 10 mei
Gister zijn we nog even naar het centrum gelopen. Ze hebben wat oude gebouwen en een stukje stadspoort, ziet er mooi uit. In de kerk een heel mooi altaar met taferelen en veel goud en het speciale is een albasten kruis.
We dachten nog wat te drinken, kopje koffie op een terras, we kregen het wel maar het was allemaal niet heel klantvriendelijk, ze waren misschien wel gesloten maar dat was niet duidelijk. Na de koffie zijn we terug gelopen, we waren nog steeds de enige op de camper plaats, alleen zou dat niet lang meer duren. Gelukkig kregen we versterking van 2 campers, heerlijk geslapen.
En vanmorgen waren we al vroeg klaar om op pad te gaan. Het eerste dorp op de Don Quijote route was Villaescusa de Haro. Het eerste stuk die kant op was een prima weg zodat ik dacht “ als alle gele wegen zo zijn, dan komt het wel goed”. Maar dat was dus niet zo want de CM3009 werd ieder jaar door een mannetje gecontroleerd op kuilen en dan vulde hij iedere kuil met een schep asfalt en stampte het wat aan. Volgens mij was hij net geweest, er waren nog hele zwarte stukken, net een lappendeken en het hobbelde vreselijk en dan hoor je de theekoppen rammelen en de rest ook. Bij iedere afslag dacht Leo dat we een betere weg zouden krijgen maar dat was niet zo. Het was wel een hele mooie route. Veel landerijen, graan, druiven, uien zover het oog rijkt, mooie vergezichten, echt. Eerst in de mist maar al snel met het zonnetje. Wat we onderweg ook zagen waren zonnepanelen op een paal die meedraaien met de zon, de stroom wordt gebruikt voor de waterpompen om te irrigeren.
We kwamen uiteindelijk wel in Villaescura de Haro. Eerst een bak koffie bij een cafeetje, want daar hadden we de bus neergezet en daarna zijn we het dorp door gelopen. Daarna zijn we richting de kerk gelopen, leuk maar niet heel bijzonder. Dus verder naar Belmonte. De weg was een stuk beter en we passeerden molens van steen en houten wieken, mooi. In het dorp Belmonte stonden op diverse plaatsen ridders, een priester en andere mensen uit het Don Quijote verhaal opgesteld. We hebben een rondje om de kerk gedaan en hadden vanaf een plein uitzicht op het kasteel. Een leuk dorp, en zoals het toeristische boek zegt, het zou een decor voor een film kunnen zijn.
Hierna verder naar Mota del Cuervo, hier stonden de witte molens, 7 op een rij. We hebben er rondgelopen, zag er leuk uit. Hierna besloten door te rijden over de snelweg naar Toledo. Onderweg konden we vanaf de snelweg de andere plaatsen van de molens met kastelen zien, staan alleen niet op de foto.
Rond 3 uur waren we bij Toledo, we zijn de stad nog niet in geweest maar dat we aan kwamen rijden hadden we een erg mooi uitzicht. Morgen gaan we de stad in, nu lekker relaxen.